Angela van der Mast

Angela van der Mast

ACNES zit NIET tussen je oren!

Op vrijdagavond 9 oktober 2010 buig ik voorover om een kopje koffie van tafel te pakken en toen “schoot” het erin, een enorme pijnscheut. Met paracetamol naar bed gegaan in de hoop dat het weg zou gaan, maar helaas. Op zaterdag was de pijn niet meer te houden en ben ik langs de huisartsenpost gegaan, daar werd ik doorverwezen naar de SEH op verdenking van een blindedarmontsteking. Verschillende onderzoeken gehad en ik werd naar huis gestuurd met tramadol tegen de pijn. Daarna begon de nachtmerrie, in 12 weken tijd 10x op de SEH beland met verschillende artsen en onderzoeken, tussen deze bezoeken door was ik kind aan huis bij de huisarts. Men bleef volhouden dat er “iets” met mijn darmen aan de hand was. Eerst een blindedarmontsteking en later dacht men aan een verstopping. Toen begon het laxeren, want die verstopping moest eruit. Ik werd doorgestuurd naar de MDL arts, deze aardige man zag dat ik ziek was en ging wederom uit van een blindedarmontsteking, toen dat niet het geval was, dacht men aan het prikkelbaar darmsyndroom. Anderhalve maand lang moest ik laxeren, van klysma's, lactulosestroop, prunacolon tot movicolon, ik kreeg het allemaal. Ik werd alleen steeds zieker en zeker niet beter. Nadat ik letterlijk door mijn benen zakte, ben ik uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis. 5 dagen lang nog meer pijnstillers, laxeermiddelen en uiteindelijk op de 5e dag een coloscopie. Diagnose: prikkelbaar darmsyndroom en ik kon weer naar huis met een afspraak op zak voor de Mdl arts voor over 4 weken. Vele gesprekken met artsen en op een gegeven moment was er een arts, die aangaf dat het misschien tussen mijn oren zat.... ik kon alleen maar uitbrengen: het enige wat tussen mijn oren zit, is mijn neus. Wat een onbegrip en wat voelde ik me machteloos, ik had pijn en was ziek en niemand wist wat het was of ze namen me niet serieus. Mijn moeder is in die tijd het internet gaan afspeuren en kwam bij toeval een verhaal tegen van een vrouw die precies hetzelfde had en ze zei gelijk, het lijkt wel alsof ik jou verhaal aan het lezen ben. In het verhaal beschreef ze wat ze had en stond ook de naam van haar behandelend arts, dr. R Roumen. Gelijk contact gezocht met dr. R Roumen en ik mocht eind december al langskomen, na 10 minuten was de diagnose gesteld, ACNES. Ik kreeg een injectie met verdoving en ik was daarna een aantal uur pijnvrij, wat een opluchting! Helaas kwam de pijn terug, maar we wisten nu wel wat er aan de hand was. Begin januari 2011 ben ik geopereerd en de pijn was weg, ik had zeker pijn, maar dat was wondpijn. Die helse pijn van ACNES had ik niet meer en langzaamaan kon ik gaan opknappen, dat duurde een hele tijd, want door zo lang te laxeren werkten mijn darmen niet meer goed en moest ik via een diëtiste opnieuw 'leren' eten. Door de verkeerde diagnose, behandelingen en vooral door de vele pijnstillers en laxeermiddelen ben ik zo ziek geworden. Het herstel duurde lang, we zijn nu bijna 8 jaar verder, ik ben nog steeds pijnvrij en heb mijn leven weer terug! Wat ik vooral wil meegeven is, geloof in jezelf en in je eigen lichaam, geef niet op als artsen het niet weten of je niet serieus nemen, maar zoek door, net zolang je een arts vind die je wel begrijpt en je serieus neemt.

 

 

 

TERUG NAAR ERVARINGEN

Date

14 november 2017

Tags

acnes

Please publish modules in offcanvas position.